Specyfikacje techniczne pomp obiegowych

Podnoszenie - H [m] - różnica ciśnienia między króćcami wlotowymi i wylotowymi pompy. Podnoszenie pompy cyrkulacyjnej zawsze odpowiada sumie strat ciśnienia we wszystkich elementach obiegu cyrkulacyjnego. Podnoszenie pompy nie zależy od wysokości podłączonego systemu – musi jedynie pokrywać straty hydrauliczne w obiegu cyrkulacyjnym.

Wydajność - Q [m³/h] - to objętość wody dostarczana przez pompę w jednostce czasu. Rzeczywista wydajność pompy cyrkulacyjnej jest określana przez nałożenie na charakterystykę przepływowo-podnoszeniową pompy charakterystyki hydraulicznej obiegu cyrkulacyjnego.

Charakterystyka przepływowo-podnoszeniowa pompy - to graficzne przedstawienie zależności między wydajnością pompy a jej podnoszeniem w układzie współrzędnych [m³/h]/[m]. Charakterystykę przepływowo-podnoszeniową dla każdego rodzaju pompy opracowuje producent na podstawie danych uzyskanych z testów próbek i podaje ją w katalogach technicznych.

Charakterystyka hydrauliczna obiegu cyrkulacyjnego - to graficzne przedstawienie zależności strat ciśnienia w obiegu cyrkulacyjnym od przepływu wody przez ten obieg, w układzie współrzędnych [m³/h]/[m]. Ponieważ zmiana strat ciśnienia w obiegu cyrkulacyjnym jest proporcjonalna do kwadratu zmiany przepływu wody, charakterystyka hydrauliczna obiegu cyrkulacyjnego jest zawsze przedstawiana w postaci paraboli.

Na przykład, aby dwukrotnie zwiększyć przepływ cyrkulacyjny w systemie grzewczym, należy czterokrotnie zwiększyć podnoszenie pompy cyrkulacyjnej (2² = 4 razy).

Punkt pracy pompy cyrkulacyjnej - to punkt, w którym charakterystyka przepływowo-podnoszeniowa pompy przecina charakterystykę hydrauliczną obiegu cyrkulacyjnego. Punkt pracy odzwierciedla rzeczywistą wydajność i podnoszenie pompy w obiegu cyrkulacyjnym.

Zapas kawitacyjny — NPSH — [m] — to minimalne ciśnienie absolutne na króćcu ssawnym pompy, przy którym gwarantuje się pracę bez kawitacji. Wartość NPSH jest określana indywidualnie dla każdego modelu pompy na podstawie testów i jest podawana w katalogach w postaci wykresów. Im wyższa temperatura tłoczonej wody, tym wyższa wartość NPSH.

Moc użyteczna — Nu [W] — odpowiada energii przekazywanej cieczy w jednostce czasu.

Nu = ρ · g · Q · H

Moc na wale — Nw [W] — moc mechaniczna przekazywana na wał pompy. Moc mechaniczna jest większa od mocy użytecznej o wartość strat hydraulicznych i tarcia w wirniku.

Nw = Nu / η

Sprawność — η [%] — wskaźnik efektywności pompy cyrkulacyjnej, określany jako stosunek mocy użytecznej do mocy na wale.

Średnica nominalna — DN — to oznaczenie rozmiaru, które w przybliżeniu odpowiada wewnętrznej średnicy króćców przyłączeniowych pompy w milimetrach. Średnice nominalne są stosowane do standaryzacji rozmiarów armatury rurowej. Alternatywnym oznaczeniem średnicy nominalnej DN, używanym w krajach byłego ZSRR, była średnica warunkowa Du pompy. Zakres średnic nominalnych DN dla armatury rurowej jest regulowany przez normę GOST 28338-89 „Średnice nominalne”.

Ciśnienie nominalne — PN [bar] — maksymalne nadciśnienie dla medium roboczego o temperaturze 20°C, przy którym gwarantowana jest długotrwała i bezpieczna eksploatacja. Alternatywnym oznaczeniem ciśnienia nominalnego PN, używanym w krajach byłego ZSRR, było ciśnienie warunkowe Ru. Zakres ciśnień nominalnych PN dla armatury rurowej jest regulowany przez normę GOST 26349-84 „Ciśnienia nominalne”.

Klasa efektywności energetycznej — [A-G] — ogólnie przyjęta klasyfikacja produktów gospodarstwa domowego, która odzwierciedla efektywność zużycia energii. Klasy efektywności energetycznej są oznaczane literami od A do G. Produkty oznaczone literą A zużywają najmniej energii, natomiast te oznaczone literą G – najwięcej.

Porównując pompy cyrkulacyjne o podobnych charakterystykach hydraulicznych, ale różnych klasach efektywności energetycznej, można stwierdzić, że różnica w zużyciu energii między pompami sąsiadujących klas wynosi 22%. Pompa klasy A zużywa tylko około 33% energii elektrycznej potrzebnej do pracy pompy klasy D.