Konstrukcja zaworu regulacyjnego

Zawór regulacyjny grzybkowy (liniowy) jest oparty na konstrukcji zaworu grzybkowego. Regulacja odbywa się poprzez zmianę przekroju przepływu między grzybkiem a gniazdem.

Zawory regulacyjne tego typu nazywane są liniowymi, ponieważ są stosowane razem z siłownikami elektrycznymi, które poruszają trzpień ruchem liniowym.

Uniwersalna konstrukcja zaworu umożliwia stworzenie praktycznie dowolnej charakterystyki przepływu dzięki modyfikacjom grzybka i gniazda. Doskonałe właściwości regulacyjne oraz prosta konstrukcja zaworu regulacyjnego przyczyniły się do jego szerokiego zastosowania w systemach inżynieryjnych budynków.

Jedyną wadą zaworów liniowych jest złożona forma części przepływowej, która nie nadaje się do pracy z lepkimi mediami.

Zawór kulowy regulacyjny (obrotowy) jest oparty na konstrukcji zaworu kulowego. Regulacja odbywa się poprzez zmianę przekroju przepływu poprzez obrót kuli wokół osi prostopadłej do kierunku przepływu wody.

Przekrój przepływu kuli może być okrągły lub mieć inny kształt. Zawory regulacyjne tego typu nazywane są obrotowymi, ponieważ są stosowane razem z siłownikami, które obracają trzpień promieniowo.

Zawory kulowe regulacyjne są stosowane razem z siłownikami obrotowymi, które zapewniają wysoką siłę zamknięcia i są sterowane ruchem promieniowym trzpienia. Wady tych zaworów to konieczność stosowania drogich siłowników elektrycznych o dużej sile zamknięcia oraz trudność w uzyskaniu liniowej lub równoprocentowej charakterystyki przepływu, co skutkuje niską dokładnością regulacji.

Zaletą jest prosty kształt części przepływowej, odpowiedni do pracy z lepkimi mediami.

Zawory regulacyjne dzielą się według funkcji bezpieczeństwa na:

Normalnie otwarte - w przypadku odcięcia zasilania przekrój przepływu otwiera się.
Normalnie zamknięte - w przypadku odcięcia zasilania przepływ zostaje zamknięty.
Bez funkcji bezpieczeństwa - w przypadku odcięcia zasilania zawór zatrzymuje się w bieżącej pozycji.