Czyszczenie chemiczne wymiennika ciepła płytowego

Osad na płytach wymiennika ciepła, który powstaje w trakcie eksploatacji, zwiększa przewodność cieplną płyt i zmniejsza przekrój przepływu kanałów czynnika roboczego. Stopień zanieczyszczenia wymiennika ciepła ocenia się na podstawie wzrostu oporu hydraulicznego i spadku parametrów termodynamicznych.

Rodzaje zanieczyszczeń wymienników ciepła płytowych:

• osady węglanowe wapnia i magnezu, sole siarczanowe, które wytrącają się – usuwane są za pomocą czyszczenia chemicznego;
• uszkodzenia płyt spowodowane korozją, wywołaną agresywnością czynnika roboczego w stosunku do materiału płyt – trudny rodzaj zanieczyszczeń do usunięcia za pomocą reagentów chemicznych, który można usunąć jedynie poprzez czyszczenie rozbieralne;
• szlam, który przeszedł przez filtry siatkowe – metody usuwania zależą od charakteru szlamu.

Zanieczyszczone wymienniki ciepła są czyszczone metodą hydrochemiczną lub poprzez czyszczenie rozbieralne. Zalecana częstotliwość czyszczenia to raz na 2-4 lata, w zależności od jakości mediów roboczych.

Czyszczenie hydrochemiczne

Czyszczenie hydrochemiczne przeprowadza się za pomocą roztworów kwasów, które nie mają negatywnego wpływu na powierzchnię płyt ani elastomery uszczelniające. Czyszczenie chemiczne jest skuteczne w przypadku niekrytycznie zanieczyszczonych wymienników ciepła i pozwala na wyczyszczenie do 85% powierzchni płyt, co zazwyczaj wystarcza do przywrócenia właściwych parametrów pracy urządzenia.

Schemat instalacji do hydrochemicznego czyszczenia wymiennika ciepła

Czyszczenie przeprowadza się przez króćce spustowe bez demontażu wymiennika ciepła płytowego i bez odłączania podłączonych rur. Instalacja czyszcząca składa się z pompy cyrkulacyjnej i zbiornika buforowego do przygotowania i zbierania roztworu kwasu. Niektóre wersje są dodatkowo wyposażone w elektryczny element grzewczy.

Każdy obwód wymiennika ciepła płytowego jest czyszczony kolejno podgrzanym do 40-60°C roztworem przez 2-4 godziny, w zależności od stopnia zanieczyszczenia urządzenia. Roztwór można podgrzać bezpośrednio w wymienniku, przepuszczając czynnik grzewczy przez sąsiedni obwód.

Po czyszczeniu hydrochemicznym wnętrza wymiennika ciepła należy przepłukać czystą wodą, aż poziom pH na wyjściu z urządzenia zostanie wyrównany.

Reagenty do czyszczenia chemicznego:

• Roztwór kwasu solnego i siarkowego – skutecznie usuwa osady węglanowe (kamień), ale ze względu na niski poziom pH=1 może negatywnie wpłynąć na materiał płyt. Agresywność reagentów wobec metalu płyt można zmniejszyć, dodając do roztworu kwasu pasywatory i inhibitory korozji.
• Roztwór kwasu cytrynowego organicznego – mniej skutecznie rozpuszcza węglany, ale jest bardziej przyjazny dla materiału płyt.
• Roztwór kwasu sulfaminowego – rozpuszcza kamień i ma znacznie mniejszą aktywność korozyjną niż kwasy solny i siarkowy. W kontakcie z tlenkami metali kwas sulfaminowy tworzy sole (sulfaminiany). Do usunięcia siarczanów czasami dodaje się do roztworu związki fluoru.

Nie zaleca się przeprowadzania czyszczenia z:

• Dodatkami zawierającymi chlor;
• Roztworem kwasu azotowego o stężeniu powyżej 0,5% (może uszkodzić uszczelki).

Środki ostrożności

Reakcja chemiczna powoduje wydzielanie wodoru, który wraz z tlenem tworzy mieszaninę wybuchową - należy okresowo wypuszczać tlen, który dostaje się do wymiennika ciepła i gromadzi się tam podczas czyszczenia.

Do czyszczenia chemicznego wymiennika ciepła wymagana jest ekipa składająca się z co najmniej dwóch osób wyposażonych w środki ochronne, aby zapobiec kontaktowi kwasu z oczami i skórą.

Zużyty reagent chemiczny przed odprowadzeniem do kanalizacji należy zneutralizować za pomocą specjalnych dodatków.

pytanie : komentarz : opinia