Zasada działania zasuwy

Główne różnice konstrukcyjne zaworów bramkowych w porównaniu do innych typów armatury zamykającej to ruch translacyjny (w górę/w dół) zamka wzdłuż prowadnic przewidzianych w korpusie, w płaszczyźnie prostopadłej do osi rurociągu.

Zasada działania zaworu bramkowego z wysuwanym trzonkiem (wrzeciono). W zamku płaskim, gwintowany trzonek jest zamocowany nieruchomo, tworząc parę roboczą z odpowiednią nakrętką, która jest przymocowana do korby. Korba jest przymocowana do korpusu zaworu w taki sposób, że może obracać się wokół własnej osi i osi trzonka.

Obrót korby przez przymocowaną do niej nakrętkę przekształca się w ruch translacyjny trzonka, a w konsekwencji zamka. W najniższej pozycji zamek całkowicie zamyka przepływ, a w najwyższej pozycji całkowicie go otwiera, przesuwając się do komory znajdującej się za obwodem przepływu, podczas gdy trzonek wznosi się powyżej korby.

Zasada działania zaworu bramkowego z nieteleskopowym trzonkiem. Gwintowany trzonek jest sztywno przymocowany do korby, a odpowiednia nakrętka jest nieruchomo zamocowana w korpusie zaworu. Obrót korby i trzonka przez nakrętkę gwintowaną przekształca się w ruch translacyjny zamka. W najniższej pozycji zamek całkowicie zamyka przepływ, a w najwyższej pozycji przesuwa się do komory, która znajduje się za obwodem przepływu, podczas gdy trzonek porusza się wewnątrz zamka.

Szczelność zamknięcia przepływu zapewnia uszczelnienie typu metal/metal, a w przypadku stosowania zamków gumowych - gumy/metalu.

Do sterowania zaworami bramkowymi o małej średnicy (do DN150) stosuje się korby, a do większych zaworów - napędy redukcyjne. W przypadku potrzeby zdalnego sterowania, zawór można wyposażyć w napęd elektryczny.

pytanie : komentarz : opinia